Puf puf, nou nou, wat hebben we het moeilijk met zijn allen. Het leven van een recruiter gaat niet over rozen. De arbeidsmarkt is drama. Er is niemand te krijgen. Huilie huilie, bladiebla.
Mensen zijn van nature gewoontedieren. Binnen recruitment is het goed om structuur en een bepaalde focus in je werk aan te brengen. Die consitentie, maar ook de blik op oneindig, door de zure appel(bomen) heenbijten, veel vallen en soms opstaan is nodig om succesvol te zijn.
Zeker in deze tijd kan het zijn dat dit allemaal niet meer helpt om de juiste kandidaat te krijgen. Wij Nederlanders zijn dan enorm goed in klagen, zeuren en wijzen en:
IK DOE DAAR HEEL GRAAG AAN MEE!
Soms/vaak vind ik het heerlijk om lekker mee te klagen, te gallen en te fitten op dé arbeidsmarkt, maar ook over het coronabeleid, de files (waar ik al 1,5 jaar niet in sta), de kat van de buren die weer zit te poepen in onze tuin. Het weer, want jeetje wat hebben wij een slechte zomer gehad en die series op Netflix die niet in één keer worden geupload, maar per aflevering.. verschrikkelijk allemaal!!
Wel merk ik, wanneer ik te lang in die klaagzang blijf hangen, dat het van kwaad tot erger wordt en het me eigenlijk he-le-maal niets brengt.
LET'S GOO!
Dus deze week besloot ik, met frisse moed / tegenzin het anders te doen. De regen kletterde negatief op mijn zolderkamer terwijl ik vrolijk videoberichtjes verstuurde naar mijn kandidaten. Daarna liet Microsoft Teams mij 26x in de steek, maar na 6x opnieuw te hebben opgestart had ik "echt wel" contact met mijn collega's en de business. En terwijl Linkedin zijn 2 staps authenticatie en zijn IP controles uitvoerig op mij getest heeft, kon ik toch na 15 minuten mijn eerste berichtje versturen en de 2de na 30 minuten.
Nu einde van de week merk ik dat ik een TOP week gehad heb, met leuke gesprekken, vrolijke kandidaten en in mijn ogen meer succes dan die week daarvoor.
Ik wens iedereen met dit slechte weer een prachtig weekend toe en óp naar een nieuwe week!
Groetjes
Djai